😡

البته نه در این حد، ولی خب از چی بگم! از اولویت ها، اژ دورغ ها،  پیش خودم میگم پس چی درسته؟  میگم عاقلانه رفتار کردن، ولی واقعا عاقلانه رفتار کردن یعنی چی در نهایت؟ نمیدونم!!!! 

لطفا ادعات نشه

یکی از مهم ترین فاکتورها برای این که آسوده خاطر باشی این هست که ادعای چیزی رو نداشته باشی 
یعنی کنار اون مسئله که دارم روش کار میکنم ادعای چیزی رو هم نداشته باشم 
داشتم به عکس چهارنفره امیدیه فکر میکردم، اینکه من اگه صحبت و ادعایی نداشته باشم، حتی پیش خودم راجع به خودم یعنی خودم رو بپذیرم و سعی نکنم تصویر دیگه ای از خودم نشون بدم و خود واقعیم باشم البته که در آراسته ترین حالت ممکن، فکر میکنم که بهترین کار هست
یه چیزی هست که داشتم بهش فکر میکردم در خصوص اینکه چی از زندگیم میخوام یه شعار کلی دارم و قبولش هم دارم منتهی اینقدر دقیق بهش نگاه نکرده بودم
اینکه یه شغل داشته باشم 
یه شغل ازاد هم کنارش مثل سالن
شرکت توی تورنمت هایی که میتونم شرکت کنم نه اونجور که نیکو میگفت فشار به خودم نیارم
در کنارش زندگی معمولی خودم 
حالا اینا چیزایی هست که دلم میخواد باشن
چیزین که بهم آرامش میدن و دوست دارم که اینطوری شناخته بشم
یکی از دلایلی که به این نتیجه رسیدم این بود که یک آن خودم رو بیرون از خودم نگاه کردم و اینکه دارم چیکار میکنم! 
اینکه کجا ایستادم!  
البته که وقتی در سن مورد نظرم به این قسمت ها رسیدم شک ندارم که خواسته های جدیدی شکل میگیره 
اون بالا یه چیزی گفتم در مورد ادعا داشتن، میدونی یعنی چی؟ یعنی تز ندادن، یعنی برای کسی سخنرانی نکردن، اینکه من فلان کارو کردم،  به این نتیجه رسیدمو فلان، اینا یعنی ادعا
اینا یعنی اینکه ببین منو اینجوری بیین البته که اشکالی نداره دیگران نظر بدن قطعا اگرم باز نظر دادن حداقلش اینکه من خیالم راحته و با خودم آشتی کردم و این خیلی خوبه

 

شاید من تمرین ندیده

سلام من محترم
هنوز مانده تا پیدا کنی
هنوز مانده تا شیدا شوی
الحق که به شناخت هم میرسی یه روز
در مورد خودت و توانایی هات 
و بعد متناسب با اون تصمیم میگیری
که نه دیگ بسوزه نه ته دیگ! 
میدونی؛ اینکه خودت بفهمی چ شده خیلی خوبه نه؟ 
اینکه بعدش به قول صوته بفهمی که این یه آگاهی هست فقط تو نمیتونی ادعا کنی که اون هولت میده

میدونی، اینکه آدم اینقدر الگو یابی رو پیدا کنه خیلی خوبه، چون ما آدما دقت کردی؟ 

مثلا امروز صبح یه فکر میکنم در مورد یکی
بعدش ده دقیقه ی بعد در مورد رفتار نوه ی دخترعموی زن همسایه که اون روز یه لحظه نگام کرد بعد یه ساعت هم به رفتار بد استادم و ده دقیقه بعد از یک ساعتی که گفتم به طرز نگاه یه پسر بچه توی ماشینی که به سرعت از کنارم رد میشه

این بهش میگم الگو

یعنی من میفهمم که طبق الگوی امروز، مشکل چیه، اشکال چیه، میفهمم که قطعا از بیرون نیست از درون منه یعنی من الان وضعیت درستی ندارم حالم خوش نیست،  مریضم شایدم پریودم!!! 

مثلا دارم میگم 

چند سال پیش یه وبلاگ داشتم اسمشو گذاشته بودم زندان درون! 
جالبه 
مثلا من حالم از درون خوش نبودا میدونستم اما فقط میدونستم 
و رفتار دیگران رو زیر سوال میبردم
اینقدر زیرسوال بردم اینقدر کنکاش کردم که... 
که... 
که خودم، خودمو فراموش کردم

بعدش شروع کردم ظاهر قضیه رو حفظ کردن 
شروع کردم به تقویت اعتماد به نفس

منتهی اون زیر میرا یه چیزی داغون بود اصل کاری

من محترم
میبینی چقدر پیشرفت کردیم میبینی بالاخره بعد ۲۷ سال 

شایدم کمتر

واقعیتش اینکه نمیدونم از کی شروع شد

ولی میدونم از کی شروع شد روند فهمیدن این موضوع

میدونی تا تنها بودم، خودم بودمو خودم، ولی وقتی یکیو داری انگار یه آینه بزرگ گذاشتن جلوت هر روز که میگذره هر ساعت که میگذره خودت داری به خودت سیلی میزنی!!!! 

همینقدر سخت 

میدونی دارم سعی میکنم تا وقتی که با این آدم که توی منه همه چی رو درست نکردم فعلا کاری به بیرون نداشته باشم

اخه میدونی وقتی درونم رو اوکی کنم، اقلا اینکه هر چیزی که داره اتفاق میفته رو میبینم نه اون چیزی که من و من تمرین ندیده داریم میبینیم

میدونی دلم نمیخواد اسمشو بیارم

یعنی نمیخوام بگم که اون من تمرین نکرده یا تمرین ندیده اصلا کیه 

آخه هم هیجان دارم هم هیچی ولش کن 

اما دارم می بینم به چشم خویشتن

که چقدر این موضوع اینجوری شده 

چقدر  همه چی بهم مربوطه!!!!!!!!!!! 

چـــــقــــــدر